تقریباً هر پیاز داغ آماده وقتی آن را برش دهید باعث گریه شما می شود. بنابراین آیا واقعاً مهم است که کدام یک را در خواربارفروشی بگیرید؟
احتمالاً فکر میکنید که میخواهم به شما بگویم، “بله، کاملاً، و اگر اشتباهی را انتخاب کنید، دستور غذای شما خراب خواهد شد!”
این فقط به نوعی درست است.
آنها حداقل در تعداد زیادی از موقعیتها، بیشتر از آنچه فکر میکنید قابل تعویض هستند.بیایید روی سوپرمارکت های اصلی زرد، سفید و قرمز تمرکز کنیم.
پیازهای شیرین و غیره عالی هستند، اما فاسد شدنیتر هستند و در طول یک فصل کوتاه کمتر در دسترس هستند.
پیاز مروارید، موسیر، پیازچه و تره فرنگی به اندازه کافی از پسرعموهای کروی خود متمایز هستند که باعث ایجاد سردرگمی در جایگزینی نمی شوند.با این حال، اگر می خواهید یک نوع پیاز را انتخاب کنید که همیشه در دسترس باشد، بهتر است پیاز زرد را انتخاب کنید.
طبق گزارش انجمن ملی پیاز (بله، این یک چیز است! و دسته توییتر آنها @Onionista است!)، پیاز زرد حدود 87 درصد از محصول کشور را به خود اختصاص می دهد، قرمز با 8 درصد در رتبه دوم و سفید با 5 درصد پستاندار.
خام قابل قبول است، بسته به سن از ملایم تا تند متغیر است، و با پختن آن ملایم تر می شود. زرد تنوع ایده آلی برای کارامل سازی است. وقتی پیاز را تفت میدهید تا طعمی برای غذایتان ایجاد کنید (سوپ، سس گوجهفرنگی) پیاز زرد دوست شماست.
همانطور که گفته شد، پیاز سفید یک جایگزین کاملا قابل قبول برای زرد است، به خصوص اگر در حال پختن آن هستید.
بر اساس عقل مرسوم، پیاز سفید ملایمتر و تردتر از زرد است، به همین دلیل است که ممکن است بخواهید از آنها به صورت برشهای نازک در سالاد، خرد شده در پیکو د گالو یا سایر مواد خام استفاده کنید.
بزرگترین عیب پیاز سفید طعم آن نیست، بلکه این است که در انبار ماندگاری زیادی ندارند.